Duy Vefasızım Duy, Sevdim Bir Kere ..
Ayrılık yakındır, kalmadı süre
Bırakma al götür, gittiğin yere
Açtım kollarımı, yar diye diye
Duy vefasızım duy, sevdim bir kere..
Gözümdeki yaşlar, senden beslenir
Bahçemdeki kuşlar, sana seslenir
Vakitler saatler, seni gösterir
Duy vefasızım duy, sevdim bir kere..
Baharı görmeden, geçtim güzlerden
Acı tebessümü, süzdüm yüzlerden
Hasreti özlemi döktüm gözlerden
Duy vefasızım duy, sevdim bir kere..
Yokluğum düşerken, yanık bağrına
Hangi gün duyarsız kaldım çağrına
Kıyarım bu canı, bil ki uğruna
Duy vefasızım duy, sevdim bir kere..
duygular dile gelmiş oluk oluk akmış dizelere
sevdaya dair güzel bir şiirdi doğrusu
kutlarım İbrahim bey başarılarınız daim olsun.
Kafiyeler, vezinler, uyaklar, tamlamalar mükemmel...dörtlük vuruslari, ahenkler cok yerinde olmus, türk edebiyatindaki bu tarzin iyi bir temsili özellikle hece uyumundan ziyade mana uyumu icten ve derin oldugunu gösterir. tarzinizda yabana atilacak gibi degilsiniz Ibrahimin degerli oldugunu herkes tescil edecektir. en azindan tarihi olarak ve ne tesadüftür ki Ismail olmakta benim yazimmis Sevgi ve saygilarimla Aziz dost