Duyguların Şöleni

bulutlarım kapladı gözlerimi,
karanlık kaldı bakışlarım güneşime,
sesimin ahengiyle yeşertemedim sübülteberleri,
ışık dolu yüreğime yıldızsız geceler yağdı.

üzüntü bir hastalık gibi duruyor yüzümde,
duygularıma dokunabiliyorum,gözlerimin altındaki o ıslak çizgilerde...
kalbimin en çok yağmur alan yerlerinde,
bilmiyordum sensizliği giyeceğimi üstüme.

bana eksikliğini bırakırken,
çok daha fazlasını almışsın benden.
şimdi aşkın harabelerine kilitliyorum kendimi.
sonsuza dek susturuyorum bu orkestrayı...

peki sen?
seçtiklerinle yaşamak kolay,
bensiz,diğerleriyle savaşmaya hazırmısın?