Duymaz Sesimi

Rüzgar serin eser bahar mevsimi,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Hata yapar derler insan kesimi,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Zindan dedikleri derin bir kuyu

Herkes dua eder kurusun suyu

Buraya düşenin değişir huyu,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Dağların başında öter keklikler

Beş para etmiyor artık teklikler

Ovma ile geçer bazen peklikler,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Kurumuş dallarda ötüyor kuşlar

Çocuklar kızınca baykuşu taşlar

Çadır kurmuş düze hep arkadaşlar,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Kafa kol kırılsa yen içte kalır

Bu geceki sazlar çok dertli çalır

Sabah geç kalanlar havasın alır,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

Kardeşim dediğin canına kıyar

Aradığın zaman bulunmaz hıyar!

Bazen sevdiklerin çok laflar sayar,

Desem bile kimse duymaz sesimi.

DOĞANAY’ım iri yaptık tuzları

Ağustos ayında kırdık buzları

Yiğit insanların olmaz nazları,

Desem bile kimse duymaz sesimi.