Duyun Beni

Sokaklarda yaşadı daha on beş yaşını
Aldı götürdü onu yalnızlık zehretti aşını
Kimseler yoktu toprak ile sildi yaşını
Sokaktaki çocuğun sesiyim hadi duyun beni

Korktular onlardan dışladılar bencilce
Terkedilmişliğin acısını içkiyle tinerle
Atmak istediler olmadı soğukta gecelerce
Ağlayan çocuğun sesiyim hadi duyun beni

Kimisi ölü burunur kimisi yaralı
Sahibi yok diye ezmek insana hak mı
Bir tabak yemek elini yaktı mı
Yalnızlığı kusan çocuğun sesiyim hadi duyun beni

İçindeki ateşi söndürmek kolay sanmayın
Onlar kimsesiz diye kimse yok sanmayın
Rabbi'm yarattığını gözetmez sanmayın
Kimsesiz çocuğun sesiyim hadi duyun beni