Ebedi Solmayan Gül..can Sevgili..

Ey biricik can sevgili..

Öksüz ve yetim başladın bu ölümsüz yola

Zulmet zulmet yağıyordu cahiliyyenin nefesi

Abdulmuttalip vardı ve Ebu Talip Kırıldı bu kanatlarında sonra

Gittikçe büyüyen bir hüzün kapladı o asil ruhunu

Ama biliyoruz ki seni çok seven

Ve hep seni koruyan Allah vardı..



O kadar şirindi ki şemâil'in

Seni görüp aşık olmamak değil di mümkün..!

Ne mutlu o'na ki erdi mutluluğa bir sevgili Hatice idi

Açtı Nebi ocağında ebedi solmaz bir gül gibi

Kasım,Zeynep, Rukiye, Ümmü Gülsüm, Fatıma Ve Abdullah

Şerif oldular ve Şerife hem Seyyid oldular ve Seyyide..

En kıymetli taçlar ile taçlandı ebediyen hep soyun ..!



Henüz üç yaşında idi evladın İbrahim ,

Defninde o mübarek gözlerinden yaşlar aktı ;

"Göz yaş döker ve kalp hüzünlenir !"buyurdun ;

Ve canın kadar sevdiğin biricik yurdun

Ayrılarak düştü kollarından :

Koptu asil ruhunda bir vaveyla ;

Seni teselli etmeye çalıştı

Yanında o sadık dosttun ! hani ? İkinin ikincisi olan !"

Birlikte hep görerek o ilahi mucize'leri ..


Nihayetinde nurlandı ol Medine o nur bedeninle

Ve kanatlanıp arşa yükseldi zaman

Ulaşmak için izzete; terk etti tüm dostların

En sevgiliyi, anayı,babayı, dostları ve can diyarı Mekke'yi..


Çağlara ebedi mesaj bıraktın

Ümmiydin evet ümmiydin ?!

Ama sana geldi Rabbin ilahi emri

Artık en büyük muallim sendin

Ve En büyük müjdeci.!

Çünkü sen artık peygamberdin ;

Merhamet ve şefkatin tohumu sende yeşerdi

Sana karşı gelmek bir ,lahza itaatsizlik

En büyük günah ve en büyük felaketti

Ve sana tabi olmak defalarca cennetti..


Beşerdin ama biz biliyor ve inanıyoruz ki ;

Müjdeleyen bir peygamberdin !..

Sözün ilahi ilhamdan bir nefha

Hep ve hiç bitmeyen bir rahmet idin..


Savaşın önderi idi bedenin ve barışın numunesi.

Şahitti buna Bedir, Uhud, Huneyn, Tebük Ve Ben-i Kaynuka

Ve hükmü ilahi olan bir devlet başkanıydın

Valiler atayan, elçiler tayin eden

Ve hep hakkın yanında olan.!

Mektuplar yazarak davet ettin İslam'a tüm insanları

Kendin diktin oturup yamalarını

Hep sen ülfet ettin !

Şefkatti varlığın ;O kadar mütevazı idin ki

Utancından Müslüman olurdu en şedit kafirler.!.

"Ben kurutulmuş et yiyen bir annenin çocuğuyum!"

Buyurdun bir defasında..

Titreyen bir dostun karşısında tutarak kolunu..

Küba mescidinin ve Mescid-i Nebinin şahitti taşları buna..

O müşrik ki İslâm oldu sonra..



Açtın ! evet en çok sen açtın !

Ama karnında sen taş taşıdın !..

İstişâre edilen bir candın Canlar ötesinde :

Ve külfetsiz bir dosttun ;

Mucize'ler biten ellerinde dilinde ve mübarek bedeninde..

Emindin evet Muhammedü'l Emindin.

Senin hakemliğinde çözülürdü en girift bilmeceler

Bütün çileleri yaşadın bir alev gibi, daraldı ruhun bunaldın

Ama bir kez duymadı hiç kimse

Ah ettiğini dünya adına ..


Bütün sıkıntılar dolandı bir ateş kemer gibi beline

Şayet arzu etse idin İnecekti Ebu KUBEYS müşriklerin tepesine

Ama hep zor olanı seçtin-affettin..!

Sana yakışan oydu çünkü sen beşeriyete gönderilmiş bir rahmettin

Davasına en sadık dosttun

Ne tehdit ne işkence ne dünya adına bir korku

Sana asla ulaşmadı ve asla yıldırmadı seni

Ne servet sahibi olma ne en güzel kız ne hükümdarlık

Nede kabile reisliği..


Kalender bir davetçi olarak sürdürdün o mübarek hayatını

Ey Mübelliği Nebi- ..

En ağır ve veballi bırakarak bize o yüce emanetleri

Hem Kuran'ı hem Sünneti

Bir nişaneyi ahlâk üzere yaşadın

Ve yürüyen bir Kuran olarak ;

Hak ve adalet ölçülerini ruhumuza sararak

Ebedi solmaz bir gül oldun..!

Açtın ruhumuzda solmayan bir gül gibi ,Ey biricik can sevgili..



2006/istanbul