Ebruli

acı ve kederlerimi

yasak ateşte eriten kadın

sesinde derman

gülüşünde katmer katmer davet

dilinde uyruksuz heceler 

gözlerinde zühre

dudağında uykusuz öpüşler var

yetememeye olan asırlık öfkemi

kırlangıç kanatlarına sığdıran kadın

yüzünde 

dağları aydınlatan hilal

boynunda sevda

teninde har

parmaklarında 

ahirete selam yollayan mısralar

ellerinde 

sevmediğim diyarın isi var

" bilesin "

duvarlara mıhladığım her şizofrenik intihar nöbetim

içimdeki sensiz ormanda kaybolmuşluğumun resmidir

buruşturup attığım her bir tövbem

içinde sen olmayan hayata isyanımın repliğidir

bir kere dahi 

susmaya gör 

müzmin yalnızlığımla 

geçerim geceler boyu

sırattan 

bir kere dahi

ağlamaya gör

öbek öbek

böler esaret zincirimi

her damlan için

taammüden

katlederim 

düşlerimi

bana 

aşk için yeni kavgalar bahşeden kadın

saçlarında uzakların ahı

yüreğinde aşkın gözyaşı

güzelliğinde bana hayatı sevdiren 

ebruli bir ahenk var

ne gördüysen benden yana  

ruhuna ilişen

bil ki sevgili

hepsinin sebebi

senin akmandır gözlerimden