Ecele Susamışlık

anlamsız olunca hayat
kayar ayağının altından
yavaş yavaş sinsice
hiç bir kıymeti yoktur artık
geride bırakacağın acıların
nefessizliğin soluğunda...

gayrı meşrudur
umuttan kopan yolculuk
olsada ne fayda
katma değeri/n sıfırlanınca...

ruhsuzluk aleminin
avucunun içinde olma misali
kopmuştur tüm pamuk iplikleri
kahrın ecele susamışlığı gibi...

güzellikler ağlar
hüzünler yaslarda mahkum
sensizliğin yüz ölçümü
almış başını gidiyor
ebediyetin koylarında,
kim farkında ki kim
dünyanın hali kendi başında...

can taze dedik can taze
neylesin
özlemdeyse sevda..
sanma,
karın ağrısı yapıyor zaman
elveda derken
yükün taşınmazlığında
ki
gam,
artık
her şey
biraz hakikat biraz yalan
şu saaten sonra...

(Berlin,21.03.2015)