Ecelin Evlilik Yüzüğüyüm Ben
Heybemde ayrılık koyuldum yola
Çıkınsız hasretin azığıyım ben...
Gözün aydın olsun,mübarek ola
Örselenmiş sevda eziğiyim ben...
Vefayı bilmeyen,sevgiyi anmaz
Yak desen ne çare duygular yanmaz
Bu sayfa ha deyip birden kapanmaz
Bitmemiş hesabın çiziğiyim ben...
Ben şafaksız gün de ölü doğarım
Ela gözlerime elem yığarım
Kararır bulutlar keder yağarım
Unutma mevsimin bozuğuyum ben...
Sadakatim haşr'in ahde imanı
Suskun duruşların,sessiz limanı
Bükülmüş boyuna sapla kama'nı
Vuslatsız aşkların tüzüğüyüm ben...
El elde,baş başta yönüm tufana
Horlanmış yüreği takma kafana
Gönül umutları sarmış kefene
Ecelin,evlilik yüzüğüyüm ben...
ayakta alkışlıyorum şair enfesti gerçekten ecelin evilik yüzüğüyü olmak🤐
tebriklerimle👍
El elde,baş başta yönüm tufana Horlanmış yüreği takma kafana Gönül umutları sarmış kefene Ecelin,evlilik yüzüğüyüm ben...
Kafiyeli şiirleri pek sevmem; duyguları sınırladığını, şiirsel yaratıyı birbirine benzeyen sözcüklere hapsettiğini düşünürüm. Oysa, Sevgili Pusat'ın bu şiiri söylediklerimi çürütüyor. Burada Pusat'ın ustalığı yadsınamaz.
Kutluyorum...
özellikle şiirin adı çok dokunaklıydı...dolayısıyla final de öyle
sevgiler.