Ecrin

Kararmış deniz saklanırken gecenin koynuna
Sessizliğin ortasında mai sema asıldı gözlerime
Bir başka düştün bugün toprak kokan ellerime
Yüzümdeki rüzgâr yanıkları senden kalan kokunla beraber
Dökülür tenimde
Bir türlü hükmedemem yüreğime
Ecrin
Bilir misin?
Her yıldızda bir yürek yaşar
Ve her kayan yıldızda bir canan ölür
Kapat gözlerini Ecrin
Hiçbir şey düşünme
Bak yüreğimden firar eden bir yıldıza gizlenerek
Kayıyorum siyah atlas üstünden
Bodoslama düşüyorum saçlarına

Parçalandı gökyüzü
Saplanıyor yüreğimin ortasına
Sesin sessizliğimin dilidir Ecrin
Bakışların gözlerimin aynası

Bir gül gibi açmalıyız hazana durmuş bahçelerde
Bir ses böler siyah atlas geceyi
Bir ışık arıyorum Ecrin
Gecelerime sızacak
Senin gözlerinde sabahı karşılayacak
Yıldızlar taşlıyor penceremi
Ben aşkı senin göğsünde soluklarken
Sustu dilimdeki kelimelerim
Ellerimi saklarken küçücük avuçlarında
Bir sazın tek kalan teliydik
Ecrin

Yalpalayan kalemimin önü sıra sana koşar kelimelerim
Pervasız gülüşün değil mi yüreğime kazıdığın
Omuzlarından toplardım hüzünlerini
Nasılda güzelleşir senle bakınca dünya
Biliyorum karanlık saracak yine ruhumu
Ruhumda azgın bir tufan delirecek yine
Sallayacak beni köşe bucak
Kim bilir ki seni bu kadar sevdiğimi
Söyle Ecrin
Ne zaman bu zillet son bulacak
Ne zaman

Olsun cemrem
Beklemek hayat biçimim zaten
Bir gün gelir bize de bahar olur
Gerisi boş
Gerisi yalan
Biz kimiz biliyor musun? Ecrin
Kalın bir romanın içinde gizlenmiş duayla sarılmış
İki yürekte bir masal