Edalı Yürek Çarpıntısı

Ah şu bakışın yok mu
Beni benden geçirir.
Yine şiir
yine gönül yaram depreşti.
Edalı edalı bir bak bana,
Tamam,
Yüzsüzlük ediyorum ya,
Bir paspas olmuşum
Gelmişim sana.
Ne kadar daha ezmen gerekir
Ezdikçe özüm dökülür aşka.

Bir zaman geçer ki
Ekilen sevgi;
Büyür,
Koca bir orman kadar
Sevgiyi verir.

Her zaman seninle
Böyle bakışsam,
İçimde bir resmin çizilir kalır,
Yaşamın içinde gördüğüm anlar
Yalan olmuş kalmış kendi içinde
Geçer gider zaman böyle sevince.

Hayaldir bu aşk, kimseye kalmaz
Ölür gider bu garib, bir duyan olmaz.
Sana sözlerim gönlümün feri
Işığı sezgisi sen ol sevgili.

İki satır yazım olsun hatrında
Yazılan çizilen hayaldir amma
Asıl yazgıyı yazan Yaradan
Kaderim sana yazılmış belki.

Hepsinden öte mutluluk senin
İçinde huzur olsun güzelim.
Seven garibi sevsen de olur
Sevmesen de;
Yazar çizer aşkla
sevgiyi bulur.


Belki sebep sensin taşan gönlün
Bir kere yıktı mı bendleri sevgi
Dolup taşar aşka kavuşur belki
Umudum ekmeğim fakirim sevgi
İlgiyle büyür fakir ekmeği.

Bir gün bırakır giderim amma
Yüreğim yarası burada kalır
Yarısı olmayan yürek yaradır
Kanar durur öyle
sızlar derinde.

Onca sözlerim ilhamı senden
Belki bozuk çizik bir şiirim ben
Lakin gönlümün serzenişi sen
Dökülür içime vurduğun zaman
Yüreğim yanar gözlerim ağlar.

Artık geceye sarmalı aşkı
Gönül dolaşsın sevdayı meşki
Uykulu gözlerim sende açıldı
Sevgiden bir uyku veriver şimdi

Yazdığım sözlere belki kanarsın
Bu cahil yüreğe meyil bağlarsın
Çok mu gördün aşkını garip dervişe
Kavrulur yanar senden beriye.

Yarın Hakkın huzuruna varışta
Sorar ki, nedir suçu günahı
Edalı yüreğe gönlünü vermiş
Kendini unutup artık gidermiş.

Tartıya konulsa aşkı Keremin
İnan belki geçer, bendeki sevgi.
Şirinim olsan sana görevim
Bir ömrü vermektir ey güzel melek
Edalı halinle ömrüme çiçek.

(Nisan 2010 İstanbul)