Edirne'de Bir Kasım Akşamı

Yağmurlu Kasım akşamları
Açarken kayıp andaçlarını,
Sarmaya çabalıyor Edirne
Tüm açık yaralarını.
Sokaklar boyu akıp gidiyor,
Yüzlerce yılın
Soğuk göz yaşları.
Susuyor şimdi
Issız ve sahipsiz
Edirne sokakları.
Uzaklarda kalan yıllar
Ve terk edilmiş olan yollar,
İçinde saklıyor
Unutulmuş anların
Unutulmuş anılarını.
Örterken sisli Edirne
Akşamları, gündüzün ışığında
Parlayan kaldırım taşlarını,
Saklıyor Kaleiçi 'nde
Bir köşeye,
Bizanslı Hacılar 'ın hayaletleri
Liturjik Haçları'nı.
Çıkartıyor hayalet
Krallar da, kararmış
altın taçlarını.
Kayboluyor ufukta
Çar Şişman'ın atlıları.
Bir dalga gibi geçiyor
Gözlerimin önünden
Son Kuman
Süvari alayları.
Yağmur yıkarken
Şimdi ince
İnce, Sessiz ve issiz
Kaldırımları,
Koşuyor yol boyunca
Uzak kışlardan çıkıp
Gelen Odris Kralları'nın
Beyaz atları.
Edirne Sessiz !
Edirne suskun !
Soğuk bir Kasım akşamı,
İnce
İnce yağmur
Yıkıyor
Uzun
Upuzun
Sokaklarını.
Tabyalar harap.
Toplar susmuş.
Suskun Edirne.
Yorgun Edirne.
Direniyor
Geçmişi
Ve geleceğine.
Direniyor yitişine.
Çekmek istemiyor
Beyaz
Teslim bayrağını,
O dimdik ayakta duran
Yaşlı, ama mağrur
Taştan
Kuleye.