Edirne'de Bir Kış Gecesi

Uzaklaşıyorum buralardan
Polisevi 'nin bacasından çıkan duman gibi,
Geride bırakarak onca yılı.
Çığlıklarıyla sığırcıklar doldururken
Kış göklerini.
Sallıyor, küçük odalarından
Dışarı bakan küçük kızlar
Bulutlara uzanan o küçücük ellerini.
Uzakta bir ışık gibi
Parıldıyor yalnız
Ve yorgun bir köpekçiğin
Gözleri,
Sessizce çağırırken beni
Kristal aynalardan yansıyan
Bir meleğin gözleri.
Çiçekler yok artık bahçelerde.
Ağaçların üstünde de
Duruyor
Kışın sisli örtüsü.
Suskun ve ıssız Polisbahçesi.
Yankılanıyor kulaklarımda
Yollar boyu,
Geride bıraktıklarımızın sesleri.
Edirne ıssız. Edirne sessiz.
Yankılanıyor kulaklarımda,
Tüm yitirdiklerimizin sesleri.