Efendim

Siz gül rengi
geceliğinizi giymiş
kısır gecenin içinde
bir ışık gibi parlıyorsunuz
gözleriniz alabildiğine masum
bakışlarınızın olabildiğine hırçın

uzun kirpikleriniz
zehir gibi cesur
bal dudaklarınız
büyük günahlar gibi davetkar

avuç içlerinizin parmaklarınızla
birleştiği yerler eşsiz
omuzlarınızın iki yakasının büyüleyen
pürüzsüzlüğü emsalsiz

yanaklarınızın kıvrımlı vadisinde
gamzeden çukurlara düşüp
aşktan boğulmakta mümkün

saçlarınızın o cennet kokusunda
iştimaya çıkar,ne vakit düşünsem
üstü kapalı şehvetler

büyük bir şehir yangınıdır
size dokunmak
külleri bile kalmaz insanın
velakin
siz kıvılcımı çıkartın
yanmak bizim payımız olsun
efendim...