Efkar

başım dönme dolap
donuk bakışlara
titrek ince bir ses,
karamsar kararlara


karanlık bir kuyu gibi
bulamam seni istesem de
çöktü karanlığın dibi
diyemem ki ben istesem de


ben kalırım efkarım ile
nedensiz , sebepsiz
bana eşlik eder kafile
bu kuyu serin ve dipsiz