Efkâr Desem

En kızılından tütüyor şafak,
ateşi sıyırıp sis bucağına düşüyor karanlığım,
gölgem kısalıyor,
yalnızlığım/efkârım büyüyor

efkâr desem
susup kalıyorum. oysa,
bir düğüm gibi ümüğümü sıkıyor her an.