Eflatun Gece

şiirini yazıyorum ellerinin değdiği her yere gözlerinin,
vedanı kazıyorum gidişini bensiz yaptığın yolların kenarına,bir yerlerine.
soruyorum kendime hangi rüzgardı içimi yakıp da geçen,
hangi hayaldi düşlerimdeki..?

yine eflatun bir gece gibi çöktü yüreğime,
yalnızlığımla gözlerinin yokluğu arasındaki bir acı.
denizim gibi çoğalsan ya yine,
yine payıma düşse ya ömrün...

yağmur yine şiddetli,öfkeli...
kime bilmiyorum.
korkmuyorum artık gök gürültüsünden,
her korktuğumda seni bulamamya,korkmuyorum o yüzden...

kaç gecedir bensizliğe uyanıyor,
uğrunda can verdiğim gözlerin..?
kaç el tuttun,
avuçlarıma sığdıramadığım hayallerimle sana koşarken..?
kaç kere kandırdın dudaklarımı,
başka tenleri kovalarken..?

yağmaya yüz tuttu kederim yine,
yine eflatun gece.
ihtiyacım var tesadüfleri anlatacak hecelere,
yüzüne gözüne ellerine...