Efsun

Üşengeç tutkularla doldu aşk testisi
Hazmı da kolaydı hızlı tüketilen aşkların
Gözlerim yorgun bir seyyahtı
Gönül haritasında biçarece gezinen!

Bereketi ziyana uğramış
Sevda şehrine vardı adımları
Yavaşladı!

Gurmenin tadı damağında kalmış
Aşk çeşnisi tadıydı tek solukluk sevda
Kızgın bir yamyam misali
Koca ateşin dumanını savurdu zaman
Duruldu gönül ama yine tutunamadı aşka!

Erik kurusu gözlerini katıp azık bohçasına
Uzaklaştı, kendinden kaçarcasına...

Bir tan vakti yine aynı yere varmak ümidiyle
Tokalaştı gölgesiyle
Koca bir şaplak oldu ensesinde ayrılık kırbacı
Yutkundu
Bogazında ilmek gibi duran söylenememişleri!

Hücrelerini zalim bir türap sardı sanki
Gönül çeleni azrail miydi yoksa
Ölüm bahanesi miydi bu hazin sevda
Kambur omurgalarının arasından girdi sancı
Adım adım ölüme sürüklendi!