Eğer Mevsim Yine Eylülse

eğer mevsim yine eylülse

belki sende bilirsin eylüller

hüzündür

alev rengi dudaklarını

düşlediğimde

ve ve senin o zeytine çalan

gözlerini

hatırladıkça

kalbim çarpar

martılar kanatlanır

efkarım katlanır

yağmur buharlaşır

berrak mavilik coşar

seni bir seni düşlerim

amansız gecelerde

solgun rüzgarlarda

eylüllerin solan bahçesinde

bil ki her an hasretinle yanarım

sen ve hep sen der her hücrem

mazinin her anını özlerim

her günümü seninle başlarım

sensizlikte seninle tamamlanırım

sana olan sevdam

sonsuza kadar sürecek

cennet ırmakları gibi

ve ötesine de taşınacak

bilesin ki

her mevsim her saniye

seni hatırlarım

ve şiir yazarım

bilirsin derler ya şiir şifadır

umutsuzlara

bu şair yaz

yağmurları gibi

buharlaştığında

karanfiller gibi

solduğunda

sonsuzlukta

bir ışık

parçacığına

dönüştüğünde

türkü olacaksın dillerde

destan olacaksın mısralarda

gülümserken yabancı gözlere

seni düşündükçe

şiirler yazacağım

gözlerine ve

kirpiklerine

adını kimse

bilmeyecek

ve sende

bilmeyeceksin

saçlarını kalbime düğüm atacağım

dudaklarını gölgelerde saracağım

amansız gecelerde hatırlayacağım

adını kimse

bilmeyecek

ve sende

bilmeyeceksin

sonsuza dek

yaşayacaksın

kalbimde ve

şiirlerimde

eğer bir gün anlarsan

bendeki

gizlenmiş

adını bilirsen

vasiyetim olsun

arda kalanlara

adını söyle ki

senin adını da

yazsınlar

mezar taşıma…