Eğil-doğrul

Zamanı bir sarnıça doluyorum yine bu gece...
Sefil duygulardan uzak bir köşede,
Üç Beş yıldız topluyorum gökyüzünden
Avucumda kalan kırıntılarıyla
Yeni bir hayat kurmaya çabalıyorum.

Bugün ruhumun sancak tarafı naçar...
Fütursuz bir beste daha yapıyorum
Karanlık bir odaya gömülmüş
Yanlızlığımla başbaşa sessizce
Bir kadeh daha yuvarlıyorum.

Hani...!
Beyzaydı yarınlar dillerde...
Oysa buruk bir eylül sabahına uyanmış bedenim
Dipsiz bir kuyudan su çeker gibi
Umut ederek geçirmişim ömrümü.

Güneye eğilmiş buğday başağı gibi boynum bükük
Senden kalan tek hatıraydı bu bana
Şimdi sefil hallerimden sırtımda bir yük
Eğil-doğrul ömür bitermi?
Zamansız tohumlanmış bu yaşam geçermi?