Einstein'ın Bulamadığı
Kendi odamda kendimce bir voltada
Mahpusluk bir arkadaştan hatıra
İmamı hep sabit bir tespihin
Parmak arasındaki kırbaçlanmalarında
Bezgin boncuklar kendi şakırdamalarında
Ben düşsüz
On adım aşağı
On adım yukarı geziniyorum
Karşımda hep aynı mat soluk duvarlar
Senden habersizim
Komidinin üstünde senden kalma bir toka
Bir tokat patlatıyor beynime
Uyan! Ahmak diyor
Uyanıyorum
Dalavereci bir rüzgâr
Seni aklıma getiriyor
Bir düş kırılıyor
Aklımın derin okyanuslarında
Titanik batıyor
Şimdi voltalar iki kişilik
Benden bana yetecek bir ben olmadığından
Sana esir düşüyorum...
Ve oltaya bir balık takılıyor
Buzdolabındaki rakı bana göz kırpıyor
Şeytan yaklaşıp kulağıma fısıldıyor
Şimdi tam sırasıdır içmenin
Yar bu denli yalnızlık ısmarladıysa sana
Bu kaçıncı kadehtir sayamadığım
Yeni düşler yakarım benliğimde
Ve bütün kehanetler fos çıkar
Einstein'ın bulamadığını bulurum
Aşk yanlış algılandığında
Atom bombası etkisi yapar
:D :D :D bu şiir nasıl yorumsuz ve beğenisiz kalmış ? heleki senin sayfan, uğrak yeri iken pek çok kişiye ! şaşırdım ... 🙂 Ama okuması keyifliydi gerçekten 🙂 sudan çıkmış balık yüzü ancak bu kadar güzel tasvir edilir 🙂🙂🙂