Ejderha

sessizliğe bürünecekti zaman
acıların koynunda,
meçhul
meçhul olsaydı belki
öpecekti umutları
heybetinde ki
kahırlara
inat...

ama
o
dürdüyor tüm hınçları
ne alıp veremedikleri yoklukta
dev aynası bir hiç gibi,
geçmiş karşısına
sanacaksın
nanik yapacak...

yok
vazgeçmiş gibi görünüyor,
elini başına
dayamış,
düşüncelere dalsa ne gezer
ruhun kalpazanlığı
ayrı bir eziyet
koydukça
koyuyor cibiliyetine...

nafile
kaçkınlar diyarının mirası sanki,
avuçlarda
ki
boş vermişlik
arıyor emsalini,
dönen dünya nasıl olsun ki bir merhamet
bir mekan
şu istila
halinde...

çare
bir varmış bir yokmuş misali
git git bitmez
sonsuzluğa atılan kepçe
dişlerinden yoksun,
ejderhaya benzese
ne
fayda
bence nefes tüketiyor
boşu boşuna...

(Berlin,04.03.2017)