Ekmek Kavgası
İlkin erkekleri saldık cepheye,
Getirsinler diye yiyecekleri;
Yetmedi güçleri,
Donatamadı sofrayı,
Ücretleriyle edindikleri.
Kadınlar denildi sonra:
/Çalışmalı ki
Çıkmalı ortaya becerileri./
Emek-ücret,
Ekmek-barış,
Ve derken
-Çocuklar dahil- topyekün bir saldırış
Belirleyiverdi gerçekleri!
Kimimiz onurunu,
Kimimiz kolunu,
Kimimiz torununu verdi;
İsteklerimizse bir türlü verilmedi!
Hala savaşan üreticiler,
Paydos saatlerinde
Vitrinlerde seyrediyorlar,
Ürettiklerini!
15.11.1985 Karacabey
Çok güzel bir şairane uslupla dile getirmişsiniz üstadım
tebrikler
saygılar
👍😙Güzel ve manalı şiiriniz için tebrikler Hocam! Kaleminize sağlık!
Hala savaşan üreticiler, Paydos saatlerinde Vitrinlerde seyrediyorlar, Ürettiklerini! yaşamak zor be bu ülkede söylendiği kadar var bu şiirde👍👍👍
Kimimiz onurunu, Kimimiz kolunu, Kimimiz torununu verdi; İsteklerimizse bir türlü verilmedi! Kalemine sağlık üstadım toplumsal sorunumuzu kısa ve öz tanımlamışsın...kutluyorum.
sanrım bizim gibi görülmemiştir isyanları hep bastıran bir toplum...cok ülkede en ufak bir olayda top yekün sokaklara dökülüyorlar bizde bıcak kemikte hala bir razı olma havası esiyor...anlayamıyorum inanın... sizin şiirlerinizi okumak gercekten ayrıcalık ..beni sizin kaleminizle tanıştıran sevgili serkana teşekkürler ediyorum buradan.. kutlarım...saygılarımla