Ekmek Ve Zeytin Kadar Hürmetimsin

Sabah çayı kadar özlediğimsin
Soğuk düşlerden uyandığımda
Merak ettiğimsin
Yanında açılıp okunan gazete sayfaları gibi

Ekmek ve zeytin kadar hürmetimsin
İçim ezildiğinde
Mutluluk kadar uzaksın bana
Hüzün kadar yakın radyoyu açtığımda

Pencereyi açtığımda içeriye dolan
Hava kadar nefesimsin
Ve ne benden kaçan ne ellerime konan serçesin
Gökyüzüne yabancı bakarken

Ben sana hep kıyıyken
Sen bana hiç çarpmayan dalgasın
Ama hep bir yarasın içimde
Türküler söylediğinde