Ekseninde Dönen Hikayem

Gecenin kalbine saplanmış bir hançer gibi
Unutulmuş bir maziyi mi eşeliyorum
Kadere lanet okuduğum anın resmedildiği
İçine düştüğüm fırtına grisi bir tuval

Bir caddeye bakıyorum
Erguvan ağaçlarıyla bezenmiş
Boyaları dökülmeye yüz tutmuş
Evlerin balkonları da belli ki
Can sıkıntılarını gidermek için
Sohbet eden esmer tenli kadınlar

Ya şu hırpani kılıklı hamallar
İte kaka ilerlemeye çabalarken
Sırtlarındaki ağır yük
Her adımda mutlaka birisiyle çarpışırken
Bir an önce kurtulmak istercesine

Az ötede şuh bir edayla yürümekte olan
Güzel bir kadının bakışlarında kesişiyor gözlerim
İşveli bir tebessüm gönderirken
İşe yarar bir şeyler bulmaya çalışıyor


Yaşam mücadelesinin kırılgan halkası içindeyim
Çok şey mi birikmiş şaşkınlıkla etrafı gözlerken
Yıllardır sekteye uğramadan
Devam eder ya bu seremoni
Ağlama artık diyor ekseninde dönen hikayem

Şaşmaz bir zaman kalıbına oturmuş belli ki
Olduğum yerde can sıkıntısıyla kıpırdamadan
Çevremdeki detaylar
Bilinçli tesadüfler
Sessizliğin donuk ritminin duyuları bunlar

Belki de bu yüzden kuralları adamakıllı öğrenmeliydim
Daha çocukken çığlıklar atarak kir pas içindeyken
Çaresizlik dolu gözlerimin önünde gıpta edildiği
Değerli malların alınıp satıldığı bir pazar

Ahhhhh...
Sarhoşluğunda nidalar savuran Estelyam!
Ruhum sıkan bir cenderenin kıskacında
Kıvrandığını hissediyorum yüzsüz bir tavırla

Çılgınlık bu hemde ne biçim çılgınlık!
Peşine takılıp yarattığım canavar yine kendim
Ayrı güzergahlardan geçip aynı noktada buluşan
Kasılıp kavuran insanı nefessiz bırakan

Ya kontrolden çıkan ihtiraslar,
Erdemli idealler
Biliyorum yazgımın seyrini değiştiremeyeceğimi
Biliyorum kifayetsizliğine kahkahalarla güleceğini


Ey hayat sen yolunu bozma devam...