Eksik

O pamuk eller bırakılır mı hiç?
Hem de bir kez olsun tutmadan,
Öpmeden;
Dudağımın bükülen en şanslı tarafıyla,
Tarafımdan...

Ellerini bir tutsam...
Bir daha hiç üşümemeye söz verebilir ellerim
Ve bir daha hiç bırakmayacağına haliyle...
Hâlim yok ama şimdi,
Yoksun ya yanımda
Çabuk yoruluyorum yaşarken...
Yoksun ya yarımda,
Yarım kalıyorum;
Uzak bizi acımasızca ikiye bölerken...

Bir gün bir bütün olacağız ama;
Biliyorum.
Eksik parçasıyız birbirimizin
Sarılınca,
İç içe geçecek o parçalar.
Tamamlanacağız!

Şimdilik eksiğiz gülüm...
Ama sana söz;
Tamamlanacağız bir gün...