El Oğlunun Nefesi

kimi sayılar tutulmaz hafızaya nufüz etmedikçe,
geniş meşrebimde sahipsiz bir fahişe...

kimi kadınlar sevilmez;aşkın yoluna yazık,
boyuna posuna sığmaz heybemden taşan sözcükler...

vesselam küselim sayılara sırayla,
silelim,bıçağın ucuyla kazıyalım yazdığımız yerden de;

anlat bana on/u...
ver ısıtayım kabımdan taşanlarla,içimde birikenleri...

soframda her öğün bir aşk mavrası...

ne güzeller ne suretler yanaştı masama,
ne kadınlar açtı örülü saçlarını yanı başımda,

ne yosmalar sıyırdı namuslarını ellerimle,
ne fahişeler aradı namusu bacak arasında gözlerimle...

sustum sözlerimle.

ki zerre kanım akmadı kesilirken ruhum dudaklarından.
bir sigara daha çıkarıp son kez ateş istedim sensizliğin dudaklarından.

ama adam dediğinin anasını ağlattı;
yarin nefesine karışan;el oğlunun bir yudum nefesi...

şimdi karı gibi ağlamak dediğin,
hangi adamlığın hamurunu bozar be firavun nefisli...