El Tetikte

Sevme;
oluruna bıraktım
Seni, seni sevmeyi, duyguları
Büyüsünü kaybetti...

Gelme;
hakırışlarım feryadım son buldu
Sana.
Yolun açık bahtın güzel olsun...

Biz deme;
iki kişilik olan bu sevda
sayende kan revan oldu.
uykusuz geceler,
alkol kokan masalar
sahte dostlar, arkadaşlar
bir de yanında senin gibi biri meze oldu.

Bana haklıyım deme;
ben el tetikte beklerken
les kargalar içinde
Nöbette.
Sen başka alemlerde
gecene gece, gününe gün katarken
bir başkasının yoluna yol olmuşken
bana deme seni sevdim
seviyorum bekledim diye...

Biz edep erkan bilirken
sevdiğimize ikrar vermişken
bekle beni seni ben alam
demişken.
Sen çoktan onları unutmuş yoldan çıkmışken
bana haklıyım deme
bahaneler deme...

Bilsem ki reşit olmayan görmeyecek, okumayacak
bu yazılanı.
Bin ah edesim var yüreğine ki
varmı sende bilinmez
ve gene o yüreğine,
ince ince işlesin diye küfürler edesim var...

Ve şimdi hadi yoluna
tabi yol edep erkan kaldıysa...