El Yordamı

Güneş tutulmasında ,
El yordamı ile ile bulmuşken sevgiyi ,
Akıl harcı mı ; bırakmak şimdi ellerini .
Bakma sen direttiğime
Bildiğin gibi değil ;
Yenilgiyi hazmedemiyorum ...
Ar damarımda ağır bir baskı ,
Aklım , dimağım yanıyor .
Katlanıyorum ,
Oysa tatlıdır canım...
Yetmezmiş gibi ,
Bir de şah damarıma yükleniyorsun ,
İnsafında mı yok ;
Kalbim ağrıyor ,
At koşturuyor damarımda kanım .
Tenime teğet geçip ,
Ruhumu sarmalıyorsun ki ;
Işte o zaman
Tehlike çanlari çalıyor .
Yakomozlardan fener ,
Martı çığlığından ninni ,
Kırpılmış dolunaylardan masallar bırakıp kapıma ,
Gidiyorsun ...
Hayır ;
Aslında ben gidiyorum...
Düşüncelerimde haya kalmadı ,
Başımı düşürüp omzuna ,
Son yudumunu ben alıyorum ki şarabin ,
sarhoşlugun ben olayım...
Evet evet ;
Ben gidiyorum .
Bilinmez bir yol tutup , pusulasız
El yordamı ile güneş tutulmasında ,
Ne kadar alacağım varsa sevdadan ,
Bırakmadan ellerini
Almaya gidiyorum .
Ardımdan geliyor musun ?...