Ela Gözlü Eylülüm

Kız tavlasında
Ayların zarını
Avucunda sallayan gençliğime
İlk gelen Eylül

Telvesi vuslata yaprak döken
Fallarda ince uzun yol olan Eylül

Halsiz gidişinin açlığına
İlk lokmam katran Eylül

Senin hüznünü denizlere kattığımı
Hangi nehrin kulağına söylesem
Akmalarını durduran Eylül

Rüzgarlı mısralar
Fırtınalı heceler
Gözümden kafiye damlatan
Şiirlerimi ağlatan Eylül

Kış gelmeden özlemi hücuma kalkan
Yeşili sarartan
Turuncuyu kızartan
Uzun yıllara şaraplık üzüm
Bana şerbeti hüzün olan Eylül

İçimdeki dört mevsimi
Ablukaya alan
Kapılarımın hepsi hasret uçurumuna açılan Eylül

En son attığım adım
İçine düştüm çıkamadım
Katran olsan da
İlk ve son lezzetim damak tadım

Sonbaharımın habercisi
Sevdim diye solan gülüm
Ela gözlü Eylülüm