Elaydı Gözlerin

Gövdem de yürek diye bir avuç kül taşıyorum
Kimbilir hangi rüzgarın bağrına konuk dumanı
Zoru sınadığım yeter!
Küflü zehir soluyorum kaç gündür
Acının hükmü yeter!

Susmuş gece, körlüğüne dilsizliği katık etmiş
Sabır diyorum kendime gönlüm sabır diliyor
Ama yürek neler görmüş neler neler biliyor
Her sabrın sonunu selamet süslemiyor...

Batık bir gemi gibiyim yokluğunun denizinde
Tuzlu sularında yüzüyor yaralarım
Sızı ömrüme yar olmuş acılar kadim dostum
Tez zamanda görünmüyor adamlığa niyetim
Aşkın kara kaplısından silinmiş hüviyetim...

Ay küçülür deli goncam gözlerin büyüdükçe
Ve bu kentin minesi yokluğunla kirlenir
Bu divane halimin sebebine gelince
(Sustum ya, herkes sorar şimdi anlatsam dinleyen olmaz)
Elaydı gözlerin bela olmadan önce...