Elbet Bir Gün

Elbet bir akşamüstü
Kör pencereden içime akan
Bu kara bulutları
Dağıtır şaşkınlığım
Sırlı sokakların ardından
Beyhude sözlerin bıçak yarası
Kanlı anılarıyla
Terkederim küfürsüz isyansız
Sade bir gökyüzü gibi bu şehri
Yalansız dolansız

Nasıl soğuksa bu şehrin karlı dağları
Güneş batıya da doğar
Hiç anlamazsın
Sanki karanlık bir örtü gibi
Kapatır üstünü bir gece
Bir nefeste ölüm dediğin
Ezber bozan tüm hikayeleri

Elbet bir gün tutsak baharlarımı
Yeni doğan tüm çocuklara anlatırım
Güneşin ne yönden doğup
Ne yana götürdüğünü bir ömrün
Zulmün acı sesleriyle
Çığlığım kulakları kanatırsa
Heyuladan sefil geçişlerimi
Bir başka ömüre ısmarlarım