Elbet Bir Gün Çark Döner

Hey dünya
sen ne yaparsan yap
türettiklerin hışımına uğrarsın

ne yapsan
düzelmiyor insanoğlu sülüklüğü kar sayan
desbot
zalimin zülmü son bulmuyor

bey ağan var yokluğuna fakirin ahına düşersin bir gün
bak hergün oluk oluk kanlar donuyor sıcak çöllerde
çoçuklar ölüyor kimsesiz yurdumda

bak neler oluyoru timsah gözyaşıyla kapatılıyor
uşaklığı meslek edinen düzenbazlığın bolluğunda

ne yazayım suya yazılmıyor adları var
nede tadındaki özgürlüğün
ah dünya
ne yiğitler yedin boğacın uğruna

gün tutuşur günlerim yanar
gözlerimin karası yüceden yüce
ölümün rengi aynı acıya çalıyor

olan oluyor canlara sevgiye barışa susayanlar
elbet bir gün acılar sevinç olur seyran olur tüm evrene

yaşarken güneşin rengi sarı yağmurun rengi maviye çalar
yokluğun gülüşüne bakar gözlerim

dünyada ölüm yaşanıyorsa acıların rengi umudun karası
at sırtında süvariler dört nala gelip geçtiler bu dünyada
iyi insan erken ölüyor her ne hikmetse kötüye kalmaz

insan yüzüyor sularına b/aktıkça
zalim rahat yaşıyorsa
gülüyorsa
desbotların dünyasında her yediğimiz haram olsun

her gün yaralı yürekler yamalı bir bohça
özlemiyle yanıp tutuşan gözler yakacak yürekleriyle
baştan sona çark değişecek dostlar

devri aleme seyrine keyfine duranlar
isyanım var beyler durun daha söyleceklerim var
gün gelecek gün tutuşur yüreklerin suları b/akacak
selin fırtınası eserken gün olur devran döner bil oğlum...!

02*09*13*Karataş*