Elde Var Hüsran

Yitik uykulardan
yapma bebekler devşirip
düş azığı törpüsünden
un ufak ettiğim hayallerimi
sindirmişti çoktan serçeler

Çekim gücüne yenik düşmüşken dünyanın
ve hiç olmadığı kadar zayıf hissederken kendini
kımıldadı bir tırtıl
yavaşça uzattı kırk ayağını yorganın altına
kıvrıldı...

hazan düşleri son yapraklarını arıyordu
bir ilk bahar senfonisiz giriş yapıyordu
öfkesiz bastırılan her sesleniş
sevgi olup damarlardan akıyordu
soluksuz...

Serçeleri çağırdım sonra
düş ülkesinin surlarına uçurdum umutvari
silüetleri toplattım yollardan, aşka giden
sana takılan her hülyamı yastık altı yapıp
Hayaline susadığımda içtim
Bitkinliğim bundandır sanırsam

ufuklardan dönüşü kırmızılıydı serçelerin
belli ki gök gamlanmıştı çoktan feryadıma
kırıntı dahi kalmamıştı bir gıdımlık
avuçlarıma bıraktılar gagalarını
solgun
ve ılık...

nedense ılıktı hala soğutmaya kıyamamıştım galiba....