Elif Diye

Elime aldım kalem, yazarım kelam
Sana düşlenmeyen zaman haram
Düşler, bu abdal gönül, bu adam
Diye diye ELİF diye

Gözlerinin balı dilinden sızar
Kimse bakıp da, etmesin nazar
Kimin haddi, kim seni yazar
Diye diye ELİF diye

Ab-ı hayata usaresin sen bağ bağ
Yürekleri yakarsın narınla dağ dağ
Akıllardan akıla gezersin çağ çağ
Diye diye ELİF diye

Nâzın söz söz olur, hasetler çatlar
Kelam kor olur, cümle , Satır atlar
Kimin haddi, Seni elden ele arar
Diye diye ELİF diye

Endâmın, duruşun, hep âkla zîyan
Gezip gezip düşünürüm, durağan
Aklıma gelir tatlı tatlı nur siman
Diye diye ELİF diye

Saçlarını, rûzgâr yellesin tarasın
Tenini, yağmur yağa yağa yıkasın
Elin değdiği yerlerde çiçek açsın
Diye diye ELİF diye

Dilini şarkılar türküler süslesin
Ne söylersen sevgiyle püslensin
İsminle hep melekler söyleşsin
Diye diye ELİF diye

Ay, masal masal anlatsın düşünde
Gün güne, bir bir eklensin gülüşünle
Yıllar ipini çekip, gelsin ardı peşine
Diye diye ELİF diye..