Ellerim 2
İlk fark ediş anı
Mıh gibi çakılı aklımda
Koyu kırmızı
Koyu siyah
Belki koyu mavi
Ellerim ne zaman değişmişti
Düşündüm üzerine
Çok düşündüm
Hayattaki en mühim meselemmiş gibi
Evirip çevirdim
Çevirip evirdim
Yazıp sildim
Silip yeniden derledim
Yok bilemedim
Sanki ansızlıktım
Öylece
Birden değişmiştim
Onlar değişmişti
Gibiydim bir yerlerde
İlk fark edişim tam üç yıl önceydi
Renkli bir fotoğrafın görkeminde
Onca kırmızı,
Onca mavi
Onca yeşil varken
Solgun üzgün yorgun
Sınır telleri gibi çizikti ve kırık
Ellerim nasıl değişmişti
Ellerim
Ben değil gibiydi
Sahi bu eller kimindi
Yok
Bilemedim
Çok düşündüm
O ince,o narin,o kemikli ve güleryüzlü ellerim
Beni ne zaman terk etmişti
O ilk fark ediş anı
Hala mıh gibi çakılı o fotoğrafa bakışta
Koyu kırmızı
Koyu siyah
Koyu mavi
Sonra anladı kalbim
Anladı aklım
Ellerim değildi değişen sadece
Ben miydim
Giden geveze kuşlar
Giden bademi kandıran ilkbaharlar
Giden yaşama adanan gülüşler miydi
Yok
Hayır
Giden nazlanıyor sandığım gençlik
Ve kısacıkmış meğer
Ömürdü
Saadet hanım.. ne güzeldi öyle ''yaşama dair'' bir şiir gibi.. Yıllar geçiyor, en güzel anlar bizlerin olsun. Kutlarım...