Ellerim

Sesler gelince titreyen ellerimden
Hoyrat rüzgarlar esmeye başlamıştı çoktan
Çığlıkların arasından seçemedim yalnızlığımı
Dalgınlığım diğer yalnızlıklara kaydı birden
Çocuk sesi geliyordu gözlerimden
Kanmışlığımın fırtınaları çoktan esmişti
Yaralanmışlığımın acısından sezemedim seslerini
Acılarım diğer acılara ağıt oldu
Gölgelerim yok olmuşların kucağına geçmişti
Mendil satıyordu yüreğim avluda
Boynu büküktü yüreğimin
Alıcısı çoğalmıştı, çoğalacaktı da
Yine de akan damlaları dindirememişti
Sahibi hiç olmamıştı titreyen ellerimin
Acı bir doğum sancısı sarmıştı
Ağlamaya başlamıştı sancılar
Doğmasın diye haykırır gibiydi çığlıklar
O bile ümitsizdi doğmasından gözlerimin
Doğumu ne sancılı olmuştur şu ellerimin.