Ellerim Üşür İkimizden

uzaklarda bir tren geçiyor kadardır sesin
titrek ve belirsiz, diyaframında
ayrılık saatlerinde ağlamaklı kadar bile olamayan
ve aslında döngüsel bir aşk belki de
gözleri güzel çirkin bir kadın kadar.

ne tuhaf bir yalnızlıktır yaşadığımız bu sevda
ki neresinden baksak sonunda yine sen
sütten dili yanan yavru bir kedidir hep yüzümüz
- birlikte gözlerine bakarken senin -
ayrılık sonrası öyle bir dönüşme ki bu
bir mahrem bakışının yalnızlığında asılı kalırız senin.

sonrasında bir sabah
giden gemiler kadar bakakalırız birbirimizin ardı sıra
kırılmalarız bakışlarımızda..
sımsıkı sarılırken hayallerimize
bir meyhanede bir bardak kadar.
öyle ki ;
anlamsız bir batmasıyızdır artık kırık hayallerimizin
çok soğuk ellerimize..