Ellerimin Arasında Yüreğin

Sıkışmış ellerimin arasında yüreğin,
Ama rahat ama huzurlu bedenin.
Kafesindeki kuş gibi,
Alışmış fakat başka ellere yabancı.
Sancı tutar geceleri avuçlarımın arasında,
Bir kuş gagası misali batar,
Battıkca kendi yüreğim acır sızlatırcasına.

Yorulmuş ellerimin arasında yüreğin,
Özgür kalmış, gidecek yeri olmayan.
Durmadan kanat çırpan bir güvercin misali,
Yorgun düşmüş bedenin,asırlık bir çınarcasına.

Dili olsa konuşacak,tesiri olurmu özgürlüğün.
O gün azad olacak,aşkı tadacak bir gün.
Anlamasakta sukutu bozacak,lisanı coşacak bülbülün.
Parmaklarım bir hapisane hücresi,
Tek tek açılacak sana,dileği olacak gönlünün.

Kendi rızanla geldin,halbuki avuçlarım terliydi,
Suçun yokken kabullendin hükümlü olmayı bu denli.
Haklısın! sıkıldın,boğuldun bunaldın belki,
Açıyorum tüm kapılarını zindan dediğin ellerimin,
Nereye gidersen git,başka bedenlerin avuçlarına düşeceksin,
Peki söyle özgür olacakmısın,huzurlu olacakmısın bu denli.

Bilmiyorsun aslında hükümlü olmak nasıl,
Zindanda olan sen değilsin,esir olan benim asıl.
Senin,sıkışmış ellermin arasında yüreğin,
Ben sana hükmeden değil,
O yürekte esir olmuş bir köleyim.