Ellerin Yoksuluyum

bırak gönül dünyamın baş tacı
tutayım buzlu gecelerde soluk nefesini
ısıtayım donmuş ışıl ışıl göz yaşlarını
al al gamze yanaklarını mor salkımlarını
salma hayallerimin eşiğine ruhsuz çıkmazlara
ümitsizliğimin kol gezdiği
kopuk yamaca uçuruma


uzat nazlı bakışlarını değsin hançer yüreğime
aksın soluk soluk seni yaşayışıma
ölmeden ölümüme
tutamadığım ellerin yoksulluğuna


kaçma şu garibin uzaktan uzağa bakışından
hor görme sana olan gizli sevdasını
zannetme bu sevda yazılmış bir iki güne
veya köpüğün taarruzundaki izi silinir kuma
bu sevda yazıldı mermere yürekten akan kanlarla
şahittir buna tüm alem zerreden süreyyaya



bilinir çorak toprağın göz yaşlarıyla ıslatılması
semboldür bu sevdaya nergisler leylaklar
beklerler seni çölün sıcağında bunaltısında
dokunmanı isterler titrek titrek nazenin ellerinle
andırır onlara dokunuşun yüreğe dokunmayı
andırır ölmeden ölümüme
tutamadığım ellerin yoksulluğuna



ellerin yoksuluyum