Ellerinden

Ellerini aradım tutunmaya, bırakan sen olduğunda...
Zaten, tek kişilik yaşayabilecek bir yapım yoktu.
Galip gelemedim belki verdiğim savaşta ama
İnan ki kendimi harcamaya değecek kadar çok sevdim.
Bahane aramıyordum senden vazgeçmeyişime,
Ayrılığına hiçbir zaman alışamam sadece...
Yutkunurken zorlanıyorum hayalin aklıma geldikçe;
Rahatım yok yatağımda, sevmediğini söyledikçe...
Anlatamadım belki sana olan sevgimi,
Kendimizi kurtarmaya yetemedi sözlerim..
Takatsiz bekledim telefonun ucunda,
Arayan sen ol diye gözlerimi kapatıp dualat ettim..
Ruhumu, ellerinden kayıp giderken unuttum..