Elveda

Başucumdaki resmin karardı geceyle birlikte
Yüreğimin bir parçası takılı kaldı gözlerinde
Gecenin cinayet sessizliğinde
Gözyaşlarımın çığlıklarını duyuyorum
Sen hiç ıslak çığlıklar duydun mu?
Seninle ilgili ne varsa unutuyorum
Sen hiç ezbere bildiklerini bir günde unuttun mu?
Sen hiç geriye kalanlarla kendini avuttun mu?

Bu sefer kendi dünyamda tek başımayım
Artık hayatın tüm oyunlarının farkındayım
Şu sahile günü yetmeyen dalgaların sesini duydun mu?
İşte ben o dalgaların geldiği okyanusun tam ortasındayım
Artık kendini göremeyeceksin bu gözlerde
Artık gözlerini görmeyeceğim baktığım heryerde
Duymayacağım ismini gelişigüzel sözlerde
Bazı soruların cevabını bilsem de
Senin hiç cevaba öksüz soruların oldu mu?
Senin hiç yorgunluğunun sesini dinlediğin gecelerin oldu mu?

Dün gece seni son kez düşündüm
Son kez senin için zifiri karanlıklarda üşüdüm
Bu aşk için yürüdüğüm yolda fazlasıyla düştüm
Sen de başkası için,
Buz kesmiş sokaklarda yalnızlığının çıplaklığıyla üşüdün mü?
Sen hiç defalarca düştüğün yolda kalkıp tekrar yürüdün mü?
Ben artık dizlerimin bağını çözdüm
Oturduğum yerde kaldım, tıkandım
Çok fazla yara aldı ellerim, dizlerim, yüreğim
Dün gece gül yüzün için son kez üzüldüm
Bu yorgun bedeni son kez titrettim
Sözlemenin ne zor olduğunu bi tek ben bilirim
Elveda kalbin derinlerinde kalan sevgilim...