Elveda

Güne erken indi gri
Ebruli bir geceden kalma ayaklarıma dolanan
Yalnızlık


Yağmura vuran bir sala sesi gelir uzaklardan
Gözlerimin silecekleri yok
O yüzden boz bulanık uzanır sokaklar
Görüş mesafem sıfır...
Püsküllerimden süzülen damlalar omuzlarımı ağırlaştırırken
Dudağımda bir şarkı, yağmurla bestelediğim
Notası yazılmamış


Yollar yıkanır paçalarımda
Arınır günahlarından bu şehir
İçimde çarşamba pazarı Bostanlı'nın
Her telden
Yağmasında ellerin...


Bir kere ıslanınca, anlamı yoktur yağmurdan kaçmanın...


Yine uğulduyor içimdeki gri
Sesindeki sürmeyi çektim kulaklarıma
Gerisi boş bir lakırdı dolanan atmosferimde
Çevirisiz


İklimine zıt bir coğrafyada
Üşüyor bir kadın kadın olmaktan,


Kapanmış bir kapının ardında
Solmuş bir şarkı cızırdıyor
Aynadaki aksini görmeden çehresinin
Diziliyor
Şuursuzca şuura



Parça tesirli dünlerimizi
Ortak etmeden yarınlara
Uzanayım toprak kokan göğsünde
Nihayete ersin nefesim


Ben uyurken kollarında
Bir masal sür dudaklarıma
Rüyam olsun ebediyetime


Ve
Mutsuz biten tek masal ?'kibritçi kız'' unutma

Elveda...