Elveda

Alevler saçan ocağından bir ateş alıp da geldim

ve sonsuzluktan sık sık geçer giderdim

zamanın sınırlarını aşarak akşam kızıllığında

sanki tüm deniz kuşlarını sadece ben terk edendim.



Neden ki

yorgun kürekler gibi şimdi dost arkadaşlarım

sisten, sağanaktan ve ürkütücü sulardan yılgın yıllarım

aydan yansıyan yakamozlarda kalan

ey hayat

sen ne güzeldin!