Elveda
Son Kez
Dualarımın Aminindesin
Allah Esirgesede Senden Beni
Bilesin Ki Aldığım Her Nefeste
Göğümün Sol Tanesi, Birtanesisin
Son Dileğimdir Dileklerinin Kabulü
Adı Aşk Olan
iklimi Güz Olan Hazandır Rengim
Yaprak Yaprak Döküldüğüme De Aldırma
Başlar Çöpçüler Mesaisine Az Sonra
Oysa Seni Müebbet Eylemiştim Tahtıma
Yazgısında Hep Ayrılık Düştü Bahtıma
Araftır adım
Ne Siyah Ne De Beyazım
Gitmek ile Kalmak Arasında Durağım
Bilirim ki Kalırsam Yangın Olur Nefesim
Gidersem De Keşkelenir Ölüme Hevesim
Diyeceğim Gitsemde Kalmak Olur
Gitmelerim
Gideceğim,
Biteceğim Diyarlarda
Ben Hoşça Kalamasamda,
Alacağım Nefesi Yok Saysamda
Sen Hep Hoş ça kal, Hep Aşkla Kal
Ben Baş Ucuma Dikecek Bir Servi Bulurum.
Oysa,
Ne Çok isterdim Elveda Demeyi sana..
benim hesabım, elvedalarım bu saatten sonra hayat ile "Sen Hep Hoş ça kal, Hep Aşkla Kal" diyebilmiş sevgiye, aşka olan açlığına, susuzluğuna aldırmadan kalem...
kalbi delik bir ruhun şiir yansımasıydı....
hep olasın Hülya yürek...