Elveda

Yok gibi,yaşamak neymiş anladım yokluğunda...
Ben esirdim sen gözlerine hapsettin gittin.
Bir hiç uğruna...
Canım yanmadı...Canım sendin...Ve cansızdı bedenim...
Ruhuma korlar döküldü...Binlerce damla gözyaşım vardı
Söndüremedim...
Umutlar vardı,umutlarım vardı..Ve tüm umutlarım sendin...
Sen giderken umutsuzluk vardı neden?dedğimde...
Dinlemedin...
Hadi unut..Dünü unut..Bugünü unut..Yarını da
Zaten olmayacağım...
Vadi sustur...
Varsa vicdanını yoksa haykırışlarımı
Nasıl olsa duymayacağım...
Ve an gelecek ansızın ben bir otobüs kotuğunda
Mahmur bir pencerede müptelası olduğum gözlerini arayacağım
Ne suretini görebileceğim ne de silüetini...
Sadece "ELVEDA"nı duyacağım....