Elveda Demesin

Çakacak gözlerde alev gibi şimşekler,
Gökler gürleyecek ve ardından bir sessizlik,
Yırtacak sessizliği bir sessiz hıçkırık
Yıldızlarla siyah bulutlara bakıyor biri,
Gözü sevgiden yana ama kalbi kırık

Doğuyor yıldızlarla gök kuşağı renginde,
Geçiyor hayat solmuş bir beyaz gülünle,
Vapurlar ötüyor yıldızların sonsuz denizinde
Ne güzel kuşlar uçuyor daldan dallara,
Uçmak,coşmak haykırmak istercesine,

Meyve topluyor rüzgarda yere düşerken,
Bir yağmur ki baharda bardaktan boşalırken,
Hayatta adım,adım yaşamı kovalarken,
Artık güneş doğdu çınladı kulaklarım
Yağmurda ıslanıyorum kayboluyor bir şey anarken..

Dostluklar mı nerde gül bülbülüne darılmış,
Sevdikleri sevmemiş şu garibi kimse aramamış,
Ne biçim bir dünya bu etrafında kimse kalmamış,
Yalnız kaldı duygularım bir ıslak mendille,
Baktım ki dost bildiklerim benden uzaklaşmış

Yarının bir avuç toprağı biz değilmiyiz,
Bahar sanıyoruz sanki sarı yaprak topluyoruz,
Yalnızlıkla umutlarımızı bir,bir bitiriyoruz,
Ağlarken bir kahkaha ardından göklere doluyor,
Kanatlanmış hayal aleminde yine uçuyoruz..

Nereye,kime,niçin,neye geldik
Bugün kuruduk dün çağlayan seldik,
Hayat aleminde rüzgarlar gibi estik,
Ama kuruya ırmaklar olsun sevgi varolan
Yeşersin ağaçlar sevgi varken elveda demesin