Elveda Demiyorum

Sorma artık yolumu hüznü dertle yıkayıp
Belli ki seferinden erken döndü gülüşün.
Muallak hislerinin gök yüzlerinden kayıp
Bir gamze çukurundan yere çakıldı düşün.

Sen sevda masalını baştan hiçe saydın yar
Zaten aciz bedenin kan revandı dört yanı
Sineyi yangın sardı, eridi buzdan duvar
Zararı cımbız yapıp çekerken her ziyanı.

Yorma artık kalbimi sonum hüsran diyorum
Kanattığın yerlerin kabuk tutma anıdır.
Belki gölgemden kaçıp güneşe gidiyorum
Aşka hicran yükleyen an unutma anıdır.

Bir tarafa taht kurmuş maziden kalma izin
Eşref saatlerime kuşlar ağıt yakmakta
Tadı yok hiçbirşeyin, ne sahil ne denizin
Bir tarafta dinmeden bir volkan kaynamakta.

Durma sür al çehreni gözlerime son defa
Bak işte en sonunda istediğin oldu can
Eyvahına vurarak çektirdiğin bin cefa
Sabır denen testiyle yarı yolda kaldı can.

İmdadıma ses verme sensizlik soluyorum
Damak nimete küskün bir lokma yemiyorum
Ve işte şimdi sensiz bir düşe dalıyorum
Uyuyup uyanmak var, elveda demiyorum!

ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER...2007 TEMMUZ.