Elveda Derken
Son bakışın içime öyle oturdu ki,
Tarifi imkansız acı ile tüm azalarım titredi sanki
Hele ellerin var ya sıcaklığı ile bedenime yaz getiren,
Kopamadım sanki ezelden bağlandım dünyaya gelirken
Sarılsam mı bilmiyorum
Neden dersen ayrılamam
Bırakamam sararsam belini
Gözlerimden bedenini
Ama zamanı geldi işte o kara vakit
Çattı kaşlarını yüzlerimize
Tarttı ağırlığını kasveti ile
Sözlerimden sözlerine
Belki de sana söyleyeceğim
En zor kelime
Ve de en zor deneme
Yine de demem gerek elveda
Bak kalkıyor uzaklara...
Kulağımda her çınladığında sözlerin
Yeni ayrılmış gibi ciğerimi deler mi?
Peki kokun oralardan gelir mi?
Her bahar çiçekler açtığında...
Haydi hazır mısın tut son kez gitmeden evvel
Gözlerini dik gözlerimin içine
Dudağından dökülsün sondan önceki söz
Gidiyorsun değil mi eminsin sen?
Tamam anlaştık ağlamak ve gitme demek yok
Çünkü biliyoruz ikimiz de demenin faydası yok
Ağlamaksa belki artırır gönül sızısını bir kat
Öyleyse durma ardına bakma haydi yürü...
Sana söylemeden önce elveda
Son bir kez daha bak doya doya
Ve sen söylemeden bana elveda
Son bir kez tutayım ellerini kana kana...
Haydi yarim gidiyorsun elveda
Bu dünyada olsa da veda
Gerçek alemde buluşuruz unutma
Her ne kadar son söz olsa da elveda
Başlangıçtır gidilen bu hayat-ı beka...
...Ve bir serçe gözyaşı döktü ardından...
04-07-2011
Ayrılıkta aşka dair. Bir ucuna eklenince sonsuzluk, kuşlara öykünür gözyaşları..
Güzel şiir. Tebrikler.