Elvedanın Son Günlüğü

Günlük Boyu...

Akıl baki yalnızlıklarda bir zille mahkumu hayat,
Karmaşık düzensizlikte yıldan yıla eriyen bir mumun zerreciği
Seni arar, olmamandan ötürü yılar..
Umduğundan da uzun süren saatler boyu
Durmaksızın arar o günü
Eline aldığında kalemi,
Başladığı elvedaları yazmaktadır bir bir
Bu gün, elvedanın son günü olacağına göre
Anlatmalı seni; elvedanı...

1.Gün

Gün her ışıdığında başlayan yalnızlıkta
Günlüğümün her sayfasını sana ayıracağım
Yokluğunda çektiğim tüm acıları anlayasın diye yazıma,
Sevdiceğim diye başlamaktansa
Gözyaşımla beslenen o günleri anımsatacağım
Belki bir nebze de olsa kalbini etkilemek, kalbine dokunmak için...

2.Gün

O günler, yani sensizlikle örülü o günler
Hayatın ne kadar yavan olduğunu öğretti bana
Yani kuru bir çiçek gibi kurudu gitti benliğim
Halbuki ufak bir tebessümünle bile yinelenecek iken
Hoşçakallarınla boğuşmaktansa, merhabalarınla olsaydım eğer
Şimdiki halimden bin kat yukarıda olur idim.

3.Gün

Bile bile unutmakta olduğum senli baharları
Bu gün tekrar hatırlamak niyetindeyim
Niyetim seni rahatsız etmek değil,
Sadece kendime iyi gelecek yolları dilemekteyim
Ama yine de huzursuz olacaksa yüreğin
Konuşmam, sadece yazarım; sevgilim...

4.Gün

Neredeyse haftaya varacak yokluğun
Öyle bile olsa, ilk günkü kadar hala umutlu olduğumu bilmeni isterim.
Kabahat sen giderken "Dur" diyemediğim dilimde sevdiğim..
Belki ufak bir yakarışımla geri dönecekti yüreğin
O da bensiz yapamayacağını anlayacak, onun da içi cız etmeyecekti belki
Ama elvedanın dördüncü gününde bile bunları söyleyebiliyorsa dilim
Seni çok seven sevgilin, diye bitirmeyecektir sözünü.
Dilimi, zira yüreğimi tanıyorum
Bunca gün içinde tuttuğu sitemini de yazacaktır günlüğe...

5.Gün

(1)

Gitmekle ne iyi yaptın sevgilim
Senin beklediğin, geri dön demelerimi unutuyorum bugün
Kızgınlığımı bir bir yüzüne söyleyemesem de
Senin anladığın kadarını bahşedeceğim ruhuna bugün.
Keşke dilim konuşmasaydı da, her sitemimi sadece burada öğrenebilseydin

(2)

Olmayışından vazgeçtim bu gün
Aşkın sorumluluğunu hiçbir zaman alamayacağının da bilincinde idim sevgilim
Sert bir mizaç tutturabilseydim eğer karşında
Yalvaran sen olur,
Ve terk etmeyen, belki de terk edilen yine sen olur idin
Bu gün..

6.Gün

Söyleyecek söz kalmadı
Her şey tüm açıklığıyla yollandı sezgilerine
Haftasında yokluğun, bitince yazım
Eline ulaşacak günlüğe bir bir dökersin gözyaşlarını
Sitemleri üzerine alınmazsın belki
Belki de (benim tarafımdan) ne kadar sevildiğini anlar, böbürlenirsin..

Sona Yaklaşır İken..

Şunu da unutma sevdiğim,
Her günün farklı ruh haline saklı olduğunu
Aslında yazılan her şeyin sen olsan da olmasan da düşünüldüğünü,
Yine de her şeye rağmen kalbimin ılık nefesinle var olacağını
Ve en önemlisi de, hala sen diye tutturan günlüğüme yedinci gün hediyesi olmanı,
"Elveda" değil de, "Merhaba" demeni ne kadar istediğimi unutma..(sevdiceğim..)

7.Gün

Son... Elveda'sız tüm Merhaba'lara...