Emanet Ceset
Beni de sarıp sakla ahşap kutulara
Cesetler iğrenç kokar bilirsin
Naftalin koy tüm cümlelerin baş ucuna
Su basımı atılmış metruk bir binayız şimdi
Faili meçhul cinayetlere sevdalı
Anılarımız bile duygusuz ve utanmaz oldu
Buluşmalar sadece sevişmelerle nişanlı
Oysa gözlerine denk gelmeliydi herşey
Mavi,yeşil ne kadar doğal renk varsa
Su bazlı oldu bütün karışımlar
Silinebilir oldu ihanet silikonlu duvarlarda
Yapay bir akvaryum içinde açtık yelkenimizi
Biri üfledi yol aldık bir müddet
Sonra yoruldu seyir defteri
Kalem sustu
Kısa vadede birer korsan olduk
Yagmaladık güzel olan ne varsa
Siyah incilerimiz oldu
Zengin olduk duygu talanlarında
Biri üfledi öldük bir müddet
Sonra incilerimiz koptu
Kursağımda cümleler biriktirmiştim
Beslenme saatlerinde
Aşkın kulağına fısıldamak için
Sonra biri deşti birikmişleri bir müddet
Medeni görünümlü farklı bir kişilik
Bir savaş çıktı ,bir büyük hengame
Bir kıyım ki sorma ! iki kişilik
Soykırıma uğradı ne duygu varsa
Sağır kaldı benlik
Bir varmış bir yokmuş gibi
Masal bir kargaşada seslendiler adımızı
İfadelerimizi aldı biri bir müddet
Zaman bir an durdu
Birimiz konuşmadık
Birimiz dinlemedik
İşte hepsi bu
Bir ayrılık , bir seyir defteri bir metruk bina
Beni de sarıp sakla ahşap kutulara
Cesetler iğrenç kokar bilirsin
Naftalin koy tüm cümlelerin baş ucuna
duruşu dik ve sağlam bir şiir. Kutluyorum